Jagusia
Administrator
Dołączył: 11 Wrz 2010
Posty: 82
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
 Wysłany: Sob 18:56, 18 Gru 2010 Temat postu: |
|
|
Emilia Wiśniowska - Wieczór wigilijny
Jest w naszym kraju zwyczaj,
Że w dzień wigilijny
Przy w zejściu pierwszej gwiazdy
Wieczornej na niebie,
Ludzie gniazda wspólnego
Łamią chleb biblijny,
Najtkliwsze przekazując uczucia
w tym chlebie.
To właśnie tego wieczoru,
Gdy mróz lśni jak gwiazda na drodze,
Przy stołach są miejsca dla obcych,
Bo nikt być samotny nie może.
To właśnie tego wieczoru,
Gdy wiatr zimnym śniegiem dmucha,
W serca złamane i smutne,
Cicha wstępuje otucha.
To właśnie tego wieczoru,
Tak jak każdego roku,
Zagości w sercach Dziecina
Darując światu pokój.
To właśnie tego wieczoru,
Od bardzo wielu wieków,
Pod dachem tkliwej kolędy,
Bóg się rodzi w człowieku.
ks. Jan Twarowski - Modlitwa
Pomódlmy się w noc betlejemską,
W noc szczęśliwego rozwiązania,
By wszystko się nam rozplątało,
Węzły, konflikty, powikłania.
Oby się wszystkie trudne sprawy,
Porozkręcały jak supełki,
Własne ambicje i urazy
Zaczęły śmieszyć jak kukiełki.
I aby w nas złośliwe jędze
Pozamieniały się w owieczki,
A w oczach mądre łzy stanęły
Jak na choince mądre świeczki.
By anioł podarł każdy dramat
Aż do rozdziału ostatniego,
Kładąc na serce pogmatwane
Jak na osiołku kompres śniegu.
Aby się wszystko uprościło
Było zwyczajne – proste sobie,
By szpak pstrokaty, zagrypiony
Fikał koziołki nam na grobie
Aby wątpiący się rozpłakał,
Na cud czekając w swej kolejce,
A Matka Boska – cichych, ufnych
Jak ciepły chleb wzięła w swoje ręce.
Autor nieznany - Adwentowe zaproszenie
Przybądź Jezuniu,
małe Dziecię Boże.
Ty Jeden wyzwolić nas z grzechów możesz.
Ty Jeden,
zmienić możesz los człowieka,
w los dziecka Bożego,
co na przyjście Boga czeka.
Ty Jeden,
możesz cud zdrowia uczynić.
Ty Jeden,
możesz życie ludzkie zmienić.
Przybądź Jezuniu,
małe Dziecię Boże.
Bo Ty,
pocieszycielem naszym w grozie.
Bo Ty,
nadzieją każdego człowieka.
Dzięki Tobie,
droga do nieba,
nie będzie daleka.
Ty Jesteś w przeszłości,
teraz i w przyszłości.
Ty Jeden,
doprowadzisz nas do życia w wieczności.
Przybądź Jezuniu,
małe Dziecię Boże.
Ty Jeden,
cierpienie w szczęście zmienić możesz.
Ty Jeden,
rozjaśniasz życie,
co w ciemności płynie:
teraz,
w każdej sekundzie,
minucie i godzinie.
Ty Jeden,
Jesteś Prawdą,
Miłości Skarbnicą.
Ty Jeden,
niesiesz pociechę cierpiącym rodzicom.
Gdy,
przy łożu boleści,
dziecka swego siedzą,
czują Twoją bliskość i opiekę,
choć Ciebie nie widzą.
Gdy na świat już przyjdziesz,
jak roku każdego,
poczujemy w swoich sercach
Boga Żywego,
który o nas troszczy się
i miłuje zawsze,
a szczególnie wtedy,
kiedy ziemskie życie gaśnie.
Krzysztof Kamil Baczyński - Kolęda
Aniołowie, aniołowie biali,
na coście to tak u żłobka czekali,
po coście tak skrzydełkami trzepocząc
płatki śniegu rozsypali czarną nocą?
Czyście blaskiem drogę chcieli zmylić
tym przeklętym, co krwią ręce zbrudzili?
Czyście kwiaty, srebrne liście posiali
na mogiłach tych rycerzy ze stali,
na mogiłach tych rycerzy pochodów,
co od bata poginęli i głodu?
Ciemne noce, aniołowie, w naszej ziemi,
ciemne gwiazdy i śnieg ciemny, i miłość,
i pod tymi obłokami ciemnemi
nasze serce w ciemność się zmieniło.
Aniołowie, aniołowie biali,
o! przyświećcie blaskiem skrzydeł swoich,
by do Pana trafił ten zgubiony
i ten, co się oczu podnieść boi,
i ten, który bez nadziei czeka,
i ten rycerz w rozszarpanej zbroi,
by jak człowiek szedł do Boga-Człowieka,
aniołowie, aniołowie biali.
Leopold Staff – [Patrzyli z oczu ogromną dziwota...]
Patrzyli z oczu ogromną dziwota
Pasterze owiec porzuciwszy straże
O, trzej królowie, gdyście Panu w darze
Przynieśli mirrę, kadzidło i złoto,
Lecz o Melchiorze, Kacprze, Baltazarze
Tajnej mądrości słynęliście cnotą
I z swych uczonych ksiąg doszliście oto,
Że się w Betlejem cud boski ukaże
Cóż to wielkiego, Magowie ze Wschodu
Żeście odkryli po roku podróży
Pana w stajni, między bydłem, sianem
Gdy ja bez gwiazdy szczególnej przewodu
Znalazłem Boga – Błądząc wiele dłużej –
W jeszcze podlejszej stajni – w sercu mym.
A. Czeszko - Grudzień
Oto spełniło się nieśmiałe marzenie żydowskiego mędrca.
Pan świata wyszedł naprzeciw ludzkiej tęsknocie
Nie czekając na nasz ponaglający śpiew:
Porzucił wysokości i zamieszkał pośród nas...
Lambert Noben – Orędzie z groty betlejemskiej
Narodziłem się NAGI, mówi Bóg,
abyś ty potrafił wyrzekać się samego siebie.
Narodziłem się UBOGI,
abyś ty mógł uznać mnie za jedyne bogactwo.
Narodziłem się W STAJNI,
abyś ty nauczył się uświęcać każde miejsce.
Narodziłem się BEZSILNY,
abyś ty nigdy się mnie nie lękał.
Narodziłem się Z MIŁOŚCI,
abyś ty nigdy nie zwątpił w moją miłość.
Narodziłem się W NOCY,
abyś ty uwierzył, iż mogę rozjaśnić każdą
rzeczywistość spowitą ciemnością.
Narodziłem się W LUDZKIEJ POSTACI, mówi Bóg,
abyś ty nigdy nie wstydził się być sobą.
Narodziłem się JAKO CZŁOWIEK,
abyś ty mógł się stać synem Bożym.
Narodziłem się PRZEŚLADOWANY OD POCZĄTKU,
abyś ty nauczył się przyjmować wszelkie trudności.
Narodziłem się W PROSTOCIE,
abyś ty nie był wewnętrznie zagmatwany.
Narodziłem się W TWOIM LUDZKIM ŻYCIU,
mówi Bóg, aby wszystkich ludzi zaprowadzić do domu Ojca.
Ks. Jan Twardowski - Na Boże Narodzenie
Tyle się wyrzekł Pan Jezus w świętą noc betlejemską. Zrezygnował z ziemskiego majestatu, wygodnego mieszkania z firankami w oknach, ale nie wyrzekł się ziemskiej, ludzkiej miłości. Matczynej miłości, troski opiekuna świętego Józefa, serdeczności pasterzy i mędrców. Uświęcił ludzką miłość w naszych rodzinach. Dlatego wigilia to opłatek, życzenia, podarunki, poszukiwanie bliskich pogubionych po świecie, radość spotkania się przy stole.
Adam Asnyk - Przyjście Mesjasza
Lud czekający na swego Mesjasza
Nie zwróci oczu na dziecinę małą
I do biednego nie zajrzy poddasza;
Mniema, że zbawcę, którego czekało
Tyle pokoleń, ujrzy ziemia nasza
Od razu ziemską okrytego chwałą,
jak na wojsk czele niewiernych rozprasza -
Mniema, że wszystko będzie przed nim drżało.
Że nawet głowy ugną się książęce,
Zdając mu władzę, nad światem...
Więc jeśli usłyszy, że się narodził w stajence
I że mędrcowie dary mu przynieśli,
Pyta ze śmiechem "Jak to? ten syn cieśli
ma rządy świata ująć w swoje ręce?"
o. Franciszek Czarnowski - Na Wigilię
Czekając, kiedy wzejdzie wigilijna gwiazda
Do wpół zmarzniętej szyby przywarł chłopiec mały.
Patrzył - zimowe ptaki wracały do gniazda,
Jakby tego wieczoru też świętować chciały.
Niegdyś gwiazda z Betlejem mędrców prowadziła,
Dziś znak daje, by zasiąść do świętej wieczerzy,
By biel opłatka ludzkie waśnie pogodziła,
A w sercu znów zamieszkał Ten, co "w żłobie leży".
Chwila jedna! Przy tobie nikną odległości,
Co szare - zmienia się w odświętne, tajemnicze.
Daj nam więcej dni takich, spragnionych miłości,
Niech świat przy żłóbku Twoim odmienia oblicze.
Leopold Staff - Kolęda
Niedobrze się, niedobrze dzieje w mgłach, w dżdżach zimy!
Myśl mamy złą, markotną, niemrawą, stroskaną,
Lecz dziś, gdy Gwiazdka błysła, w głos zgodnie nucimy:
Oj, siano! Oj, siano!
Niedobrze jest, niedobrze! Brud, błoto, ulewa...
Patrzymy, co się dzieje, i w lęku truchlejem,
Lecz uparta nadzieja dziś w duszy nam śpiewa:
Betlejem! Betlejem!
Noc dzisiaj się przesila, noc najdłuższa w roku.
Może się też przesili męka, co nas nęka?
Zawodzim co sił w płucach, z dzikim ogniem w oku:
Stajenka!!! Stajenka!!!
Wybacz, Dzieciątko drogie, najmniejszej z dziatek!
Grzeszniśmy! Wszyscy winni! Aleśmy nie zwierzę.
Duszę Tobie oddajcm jak mienia ostatek,
Pasterze, pasterze!
Mędrcy-ć przynieśli mirrę, złoto i kadzidło,
A my od wilków gorsi? Nic damyż nic Tobie?
Czyliśmy to podlejsi i gorsi niż bydło:
Wół z osłem przy żłobie?
Czy gorsiśmy niż wszystkie podany, celniki,
Judasz, faryzeusze i jawnogrzesznica?
Dziwię się, że Cię proszą za nami, grzeszniki,
Józef i Dziewica!
Pokaż no. Parne Jezu, żeś Pań nad panami!
Żeś darmo się nie rodził, żeś tu nie przybłęda!
Czy chcemy, czy nie chcemy, zrób porządek z nami -
Kolęda! Kolęda!
Ks. Jan Twardowski - Wyruszyć w drogę
Czego uczą trzej mędrcy ze Wschodu tych wszystkich, którzy chcą wierzyć w Boga, chcą Go odnaleźć, ale nie wiedzą jak się do tego zabrać? Popatrzcie na nas, mówią: Żeby Go odnaleźć nie wystarczy tylko rozmyślać – trzeba zacząć Go szukać. Wiara jest walką o wiarę, tak jak miłość walczy tylko o miłość. Niech nas nie zraża, że pokłon rozumu może być trudniejszy od pokłonu serca. Odnaleźć Boga – to zrozumieć: Bóg jest tak nieskończenie wielki, że nie zdoła Go ogarnąć cały wszechświat i jednocześnie może przyjąć jako bezbronne dziecko.
Ernest Bryll - Powrót pasterzy
Kiedy pasterze wrócili z Betlejem
To było im tak ciepło, że nawet nie czuli
Jak wiatr zapomnienia nad polami wieje
Żyli jakby ich Anioł skrzydłem swym otulił
Chcieli powiedzieć wszystko co widzieli
W ich głosach kwitło światło i muzyka
I żyli jakby ciągle w radosnej niedzieli
Nie wiedząc jak to światło powoli zanika
Bo jak tu opowiedzieć Boga co drżał z zimna
I płakał niemowlęco. Jak przekonać ludzi
Że ta na sianie zsiniała dziecina
Nie tylko ich – pasterzy- a świat cały zbudzi
Słów nie starczało
Myśli nie starczało
A światło betlejemskie gasło i czerniało
My co w domach siedzimy
Wielce się dziwimy
Czemu potem nie słychać o nich ani słowa
Gdzie byli gdy huczała Niedziela Palmowa
Gdzie byli gdy Jezusa w grób składano zimny?
My co w domach siedzimy
Wielce się dziwimy
Przy choince świątecznej przed szklanym ekranem
- Co się z nimi stało
- Z Nimi. Z Najpierwszymi
Czy
Wszystko
Co widzieli
Było
Zapomniane
My co w domach siedzimy
Wielce się dziwimy
Że nie słyszeli już głosu Anioła
A przecież my też wiemy, że Anioł nas wołał
Tylko lepiej udawać
Śpimy
Nie słyszymy (…)
Post został pochwalony 0 razy
|
|
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Galerie
Rejestracja
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj
